Rozpoczął się pierwszy dzień seminarium szkoleniowego dla sieci Centrów Dokumentacji Europejskiej (CDE), miejsce spotkania: Bruksela. W seminarium bierze udział 115 osób reprezentujących 416 działających w państwach członkowskich UE ośrodków tej sieci. W skład polskiej delegacji wchodzą: Olga Gierulska z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego z Olsztyna, Julia Rusinowicz z Biblioteki Europejskiej MSZ, Anna Tokarczyk z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz Wiktor Poźniak z Kolegium Europejskiego w Natolinie.
Seminarium otworzyła Ilva Tiveus i witając uczestników podziękowała za aktywność i dynamikę działań ośrodków w sieci: w roku 2012 Centra zorganizowały ponad 2300 wydarzeń i zgromadziły na nich ponad 7000 uczestników. Następnie poinformowała, że priorytetem działań informacyjnych pierwszej połowy przyszłego roku będą zbliżające się wybory europejskie, ośrodki otrzymają materiały promocyjne zachęcające obywateli do udziału w głosowaniu, szczególnie, że rola Parlamentu jest obecnie zdecydowanie wzmocniona w porównaniu z poprzednim porządkiem instytucjonalnym.
W drugiej prezentacji Els Breedstraet przedstawiła nową wersje portalu Eur-Lex, dostępnego w 24 językach. Przypomniała, że od 1 lipca 2013 na podstawie rozporządzenia 216/2013 Dziennik Urzędowy jest obowiązujący w wersji elektronicznej online (pisałem o tym wcześniej tutaj i tutaj). Eur-Lex jest dość popularnym portalem: w roku 2012 odwiedziły go ponad 63 miliony użytkowników. Pomimo niezwykłej dbałości ze strony Urzędu Publikacji o właściwe połączenie plików wewnątrz bazy wprowadzono dodatkowy mechanizm autoryzacji CheckLex - jest to specjalna aplikacja potwierdzająca prawnie wiążący charaktery dokumentu z Dziennika Urzędowego UE wydawanego w wersji elektronicznej. CheckLex obejmuje na razie jedynie dokumenty legislacyjne opublikowane po 1 lipca tego roku. Nowe wersja portalu przewiduje transfer danych z dotychczasowego systemu Pre-Lex, który zniknie definitywnie, ponieważ dane dotyczące procesu legislacyjnego zostaną zintegrowane z danymi w nowym portalu Eur-Lex. Rozwinięto ostatnio także system powiadomień za pośrednictwem kanałów RSS. Po założeniu konta użytkownika i uaktywnieniu usługi RSS możliwe jest zatem wyszukiwanie prospektywne: system będzie informował użytkownika na bieżąco o nowych dokumentach legislacyjnych pojawiających się w systemie spełniających zdefiniowane wcześniej kryteria / tematy. W nowym portalu rozbudowano również połączenia z narodowymi systemami informacji prawniczej N-Lex: obecnie 25 państw członkowskich zharmonizowało swoje systemy informacji prawnej i oferują one możliwość zapoznania się z procesem implementacji prawa unijnego w systemie prawa krajowego, pozostałe państwa dostosowują swojej systemy do takiego standardu, który pozwoli na pełniejszą integracje obydwu systemów i wymianę danych (National Implementation Measures).
Marina Tataram z Urzędu Publikacji przedstawiła najnowsze informacje na temat działalności witryny EU Bookshop. W chwili obecnej portal oferuje dostęp do 98.255 publikacji oraz ponad 197.000 plików w różnych formatach. Pomimo bezpłatnego udostępnienia wszystkich publikacji w wersji elektronicznej liczba zamówień na materiały drukowane rośnie z roku na rok. Użytkownicy o specjalnym statusie (np. sieć CDE) mają możliwość zamawiania publikacji drukowanych w większych ilościach.
Glen Campbell przedstawił główne założenia dla EU Open Data Portal. Otwarcie portalu jest planowane na wiosnę 2014, ale projekt jest jeszcze w dość początkowej formie, prelegent nawet zapytał uczestników, co ich zdaniem powinno znaleźć się w tym portalu… Generalnie ma być to miejsce dla całości informacji publicznej tworzonej przez instytucje europejskie oraz metadanych, które następnie mogą być powtórnie wykorzystywana do realizacji innych celów. Niestety, nie udało się ustalić czy projekt nie będzie duplikował dotychczas prowadzonych projektów i w jakim stopniu będzie zbieżny z projektem CELLAR.
Następnie Karl Ferrand omówił funkcjonowanie portalu CORDIS od 1994. Portal udostępnia informacje o ponad 97.000 projektów naukowych finansowanych lub współfinansowanych przez UE począwszy od roku 1990. Dostępne są łącza do programów ramowych, dokumentów aplikacyjnych poszczególnych przedsięwzięć, rezultatów badań, szczegółów poszczególnych kontraktów.
W drugiej części pierwszego dnia seminarium Henric Anselm omówił system informacji statystycznej UE, Eurostat. Pełen publiczny dostęp do danych został ustanowiony w październiku 2004 roku, w systemie jest ponad 4.500 zestawów danych statystycznych obejmujących najróżniejsze aspekty życia obywateli kontynentu europejskiego (włączając Turcję) i gospodarki. Zestawienia statystyczne są opracowana na podstawie ponad 300 milionów wartości liczbowych uzyskanych z biur statystycznych poszczególnych państw członkowskich. Dane w systemie są aktualizowane dwa razy dziennie. Portal jest bardzo popularny: dziennie odnotowuje się 17.000 zapytań, miesięczna liczba wizyt przekracza 3 miliony, miesięcznie użytkownicy pobierają 450.000 plików w formacie PDF oraz ponad 1.1 miliona serii danych. Środowiska akademickie i przedsiębiorcy stanowią 70% użytkowników systemu.
W rocznicowym przemówieniu Ian Thomson z Uniwersytetu w Cardiff podsumował 50-cio lecie działalności sieci CDE. Główne dokonania sieci na przestrzeni ostatniego półwiecza to wg. prelegenta przede wszystkim zarządzanie dość skomplikowaną kolekcją specyficznych dokumentów i publikacji wydawanych przez instytucje UE, zbudowanie zespołu wysoko wykwalifikowanych specjalistów świadczących usługi informacyjne dla środowiska akademickiego i naukowego oraz utworzenie krajowych sieci współpracy, które również prowadzą współpracę na poziomie międzynarodowym. Podkreślone szczególnie zostały dokonania sieci polskiej (integracja środowiska i sukces serii konferencji / seminariów szkoleniowych odbywających się dwa razy w roku), fińskiej (wykorzystanie portali społecznościowych) oraz włoskiej (liczne inicjatywy informacyjne, publikacje oraz konferencje). Ian Thomson zaapelował również o wznowienie cyklicznych spotkań krajowych koordynatorów sieci z poszczególnych państw członkowskich z Dyrekcją Generalną ds. Komunikacji Społecznej, co z powodzeniem przyczyni się do polepszenia przepływu informacji z Brukseli do sieci krajowych. Przypomniał również, ze dotychczasowe oceny działalności sieci były zawsze pozytywne. Rysując możliwe scenariusze dalszego funkcjonowania sieci w przyszłość prelegent zaproponował zastanowienie się nad kwestią użytkowników Centrów: czy mają być to jedynie studenci z macierzystych uczelni / instytucji goszczących, także studenci z innych uczelni w regionie, czy też może powinno być to jak najszersze grono odbiorców informacji. Ważne dla przyszłości funkcjonowania sieci jest też ponowne określenie relacji z instytucją goszczącą, Przedstawicielstwem i Komisją, jak również z innymi sieciami informacyjnymi działającymi na tym samym terenie. Należy też postawić sobie pytanie dlaczego Centra w ogóle istnieją i czy będzie ich brakowało, gdy pewnego dnia znikną? Przyszłością sieci CDE jest wg. Iana Thomsona konsolidacja na poziomie krajowym i współpraca z innymi sieciami informacyjnymi. Działalność informacyjna w wymiarze elektronicznym, szkolenie użytkowników: studentów i wykładowców, organizacja spotkań ("pamiętając o zapewnieniu napojów i przekąsek, zanim przystąpi się do ustalania merytorycznego programu spotkania") promujących działalność CDE i biblioteki, w której centra są zlokalizowane, ewentualnie programy dla stażystów / praktykantów, jeśli to możliwe, współudział w redagowaniu portalu ESO i widoczność na portalach społecznościowych - oto główne aktywności, które powinny podjąć Centra, aby wykazać swoją przydatność w nowych realiach społeczeństwa informacyjnego.
Na zakończenie pierwszego dnia seminarium Thora Gylfadottir z Reykiaviku (Islandia) podjęła kwestię mediów społecznościowych w odniesieni do własnych doświadczeń zawodowych z pracy ze studentami (3.200 osób na całej uczelni). Na Islandii 72-81% osób ma konto na FB, Instagram wykorzystuje 39% osób, Twittera 20%, LinkedIn tylko 9%. Biblioteka uczelni posiada konto na FB i kontaktuje się za jego pomocą ze swoimi czytelnikami, filmowe pliki instruktażowe dotyczące wypożyczania książek czy innych operacji bibliotecznych są na portalu YouTube, konto w serwisie Instagram nie jest wykorzystywane, ponadto biblioteka korzysta jeszcze z Zotero i kilku innych platform.
Od lewej: Anna Tokarczyk, Olga Gierulska, Julia Rusinowicz i Wiktor Poźniak.
Komentarze